علامه سيدمحمدحسين طباطبائي، عفاف را از اصول سه گانه فضيلتهاي اخلاقي ميداند كه صبر، حيا، ايثار، سخاوت، و... بر شاخه آن ميرويد. او پس از آنكه قواي شهواني، غضبي و فكري را منشأ و خاستگاه تمام اخلاق انساني برميشمرد، ميگويد: «حد اعتدال در قوة شهواني «عفاف» و افراط و تفريط در آن«شَرَه» و «خمود» ناميده ميشود». بر اين اساس عفاف، معنايي فراختر از پاكدامني و پالودگي از فحشا و زنا دارد. قرآن كريم و نصوص روايي نيز، عفاف را در معناي وسيعتر از عفاف و پاكي جنسي به كار برده و آن را به معناي در پيش گرفتن رويه اعتدال، خودنگهداري، تسلط بر خويشتن، صبوري و ايستادگي در برابر كامجويي ناروامیداند.
برچسب : نویسنده : gohar-nab-zendegi بازدید : 125